مصاحبه (شماره۱۰۸)

 پشت صحنه ی کارهای علمی فرهنگی دانشگاه چه می گذارد

دی ماه سال 88 بود که چند مصاحبه با فعالان علمی و فرهنگی دانشگاه انجام دادیم اما در همان زمان بود که نشریه سه نقطه درگیر مسائل مالی بود و  مدتی چاپ نشریه متوقف شد تا بالاخره پس از 2 ماه تعلیق از اسفند 88 مجدداً نشریه شروع به فعالیت کرد و تا این شماره هنوز فرصت چاپ چند مصاحبه ای که با چند تن از دانشجویان فعال در زمینه های علمی و فرهنگی صورت گرفت امکان پذیر نشد.

اما دانشجویان اهل کار دانشگاه که خودشان در میدان بوده اند از فعالیت ها و مشکلات و کارهایی که انجام داده اند می گویند.صحبت های این دانشجویان هم می تواند برای اساتید و مسئولان خواندنی باشد هم برای دانشجوها.

(مصاحبه ای با خانم فتحی مسئول وقت بسیج دانشجویی انجام شد که به علت تغییر مسئول مربوطه متاسفانه چاپ آن مصاحبه مقدور نبود.در همین جا از خانم فتحی به خاطر همکاری شان و همچنین فعالیتشان در این مدت تشکر می کنیم. )

چند سطر با فعالان علمی فرهنگی دانشگاه 

انجمن روانشناسی

انجمن روانشناسی،یکه تاز ترم

در ابتدای مصاحبه، آقای برومند اهدافشان از تشکیل انجمن روانشناسی را این گونه شرح دادند: «انتخاب مدیر گروه ،برگزاری جلسات مشاوره،صندوق مشاوره،اردوهای علمی برای دروس عملی،سمینارهای علمی،کلاس های فوق برنامه و ...» و مثل اینکه اکثر این اهداف عملی و اجرا شده است.برگزاری سومین سمینار انجمن،کلاسهای ورزشی و اردو از برنامه های آینده ای است که برومند اذعان کرد.

برومند که اکنون جای خود را به خانم کارگری(مدیر مسئول جدید انجمن روانشناسی) داده است از کند بودند کارها گله مندبود.از این که مسئولان دانشگاه  برای افتتاح صندوق مشاوره می توانستند خیلی سریع تر عمل کنند نه این که یک ماه در انتظار برگزاری جلسه شورای فرهنگی که هر ماه برگزار می شود بمانند.

برومند همچنین جلسات مشاوره خانم صفری را بسیار مفید دانستند و استقبال خوب دانشجویان را دلیلی بر این ادعا بیان کردند.ایشان در مورد تعویض های مکرر در راس انجمن ها به خصوص انجمن روانشناسی  و عدم ثبات مدیریت را با ضرب المثلی این گونه پاسخ دادند: «آب اگر یک جا بماند می گندد». و این تفکر باعث شده است که انجمن روانشناسی دارای تغییرات بسیاری در راس باشد و هر ساله یا هر ترم با رای گیری شاهد تعویض مدیر مسئول انجمن باشیم و مثل این که این گروه بر این عقیده اند که «تغییرات بیشتر پیشرفت بیشتری را به همراه دارد، چون که فکر های بیشتری به کار گرفته می شود.»

در مورد مشکلات سر راه، ایشان از بودجه ی کم گله نمی کند و می گوید مشکل بودجه را همه دارندولی تا آنجا که توانستند و قادر به انجام کار بودند فعالیتشان را ادامه دادند و ایشان حتی فکر می کنند توانسته اند  توقعاتی را که بوده  برآورده کنند.

برومند برای انجمن برنامه های بیشتری دارد، او برنامه ی بزرگ و اصلی  انجمن برای آینده را  ایجاد یک ویژه نامه تخصصی روانشناسی می داند و مثل این که در این راه انگیزه بسیاری هم دارند.

آقای برومند در پایان مصاحبه از همکاری و حمایت های مسئولین دانشگاه بالاخص ریاست و حراست و معاونت محترم دانشگاه تشکر کردند و حمایت های مسئولان دانشگاه را لازمه ی حرکت دانشجویی بیان کردند.

..............................................

انجمن ادبی آریسان

برنامه زیاد داریم اما حمایت نه

اگر دانشجو کا را جدی بگیرد مسئولان هم جدی میگیرند.

در  í

انجمن ادبی  در سال 87 با عنوان نارون آغاز به فعالیت کرد،و جلسه اول آن با 7 نفر برگزار شد.

فاطمه خلیلی به عنوان دبیر و مدیر مسئول این انجمن از راه پیموده شده تا اکنون می گوید و از مشکلات بر سر راه و عدم حمایت ها و خیلی گفتنی های دیگر می گوید و خیلی از نگفتنی ها را هم انگار نمی گوید.

متن زیر حاصل دقایقی گفت و گو  با مدیر مسئول انجمن ادبی آریسان است.

 ◄هدف شما از ایجاد انجمن ادبی چه بود؟

دوست داشتم فضا و جایی  برای فعالیت و شکوفا شدن استعدادهای بالقوه ایجاد و کسانی که حرفهایی برای گفتن دارند را در کنار هم جمع کنم.

◄در مورد فعالیت های انجمن توضیح می دهید.

در ابتدا جلسات با اساتید بود.مسئولین هم برای ادامه فعالیت ها قول جا و مکان دادند اما نشد.

شب شعری با عنوان "اشک ذوالجناح" بدون همکاری هیچ یک از کارکنان و مسئولان و فقط با بودجه دانشگاه برگزار شد و کل زحمات آن بر روی دوش دانشجویان به خصوص آقای مجتبی قربانی بود.در این مراسم با این که برای تمام مسئولان دانشگاه دعوت نامه ارسال شد اما فقط آقای زندی مهر آمدند.

◄آیا با توجه به وضع موجود برای آینده هم برنامه ای دارید.

اگر عضو ثابت داشته باشیم و حمایت مسئولان هم باشد شب شعری با عنوان دفاع مقدس خواهیم داشت.البته خودم برنامه های بسیاری برای انجمن داشتم اما به علت عدم حمایت فعلاً امکانش نیست.

◄نقطه قوت و ضعف انجمن را در چه می بینید.

اکثر اعضای انجمن در ابتدا از ساختار شعری چیز قابل توجهی نمی دانستند،حتی مسائل و نکات ابتدایی.اما حضور در انجمن باعث شکوفایی آنها شد.

اما بزرگترین نقص انجمن عدم حمایت دانشجویان دانشگاه است.چون اگر دانشجو حمایت نکند مسئولین هم حمایت نمی کنند.

◄آیا با توضیحاتی که فرمودید فعالیت انجمن ادامه خواهد داشت.

امیدوارم.البته به شرط حمایت دانشجوها.

◄حرف آخرتان :

از همه دانشجویان اهل شعر و اهل قلم و علاقه مند به داستان و نثر ادبی در خواست دارم که نگذارند انجمن منحل شود.اگر شما دانشجویان کا را جدی بگیرید مسئولین هم جدی می گیرند.

در پایان هم اعلام می کنیم که جلسات انجمن ادبی آریسان سه شنبه هر هفته از ساعت 10 تا 12 در اتاق 203 برگزار می شود.

....................................

 انجمن آی تی

از نظر لفظی زیاد حمایت می شویم

عباس الماسی دبیر انجمن علمی فناوری اطلاعات،از کارهایی که انجام داده اند و کارهایی که انجام نداده اند گفت.از مشکلات بر سرراهش در انجمن گفت.از این گفت که می خواهند کار کنند و مشتاق کار هم زیاد است اما بستر فعالیت موجود نیست.و آخر سر هم الماسی حرف های نگفته دلش را با  ضرب المثلی گفت  «برای کسی بمیر که برایت تب کند»  ، خطاب به نمی دانم چه کسی، و لی هر چه بود حرف دلش بود.

بدون شک فعالیت انجمن های یک دانشگاه نشان از زنده و پویا بودن دانشجویان آن دانشگاه می دهد،اما بر سر راه این گونه فعالیتها مشکلاتی هم موجود است که نحوه مقابله و برخورد  با آنها نشان از توان و علاقه و انگیزه یآن گروه به ادامه فعالیت را نشان می دهد.اما در دانشگاه پیام نور بحث شاید  فرق می کند.این که بسترها برای فعالیت دانشجو اماده نیست،این که معادلات دانشگاه پیام نور با دیگر دانشگاه ها فرق دارد و خیلی چیزهای دیگر.

الماسی به عنوان مدیر مسئول انجمن آی تی در این باره می گوید «از نظر لفظی حمایت می شویم اما در عمل نه».      او می گوید« مسئولین دانشگاه حق دارند،وقتی بودجه نیست و نمی توانند حمایت کنند ما هم درکشان می کنیم.کف دست که مو ندارد،حالا شما هر چی می خای بگو بکن».

او از فعالیت های کرده و نکرده اش در انجمن می گوید «به اهداف بزرگمان نرسیده ایم اما اهداف کوچک و قابل دسترس را فتح کردیم.برای مثال کلاسهایی برای ارتقاء سطح علمی و تخصصی دانشجوها گذاشتیم.در همان ابتدای کار هم 40 نفر عضو داشتیم که همگی خواستارفعالیت بودند اما نشد،و فعالیت های انجمن معلق ماند،چون وقتی که می دانیم دست و پا زدن ما و کارهای ما جواب نمی دهد و میدانیم نمی توانیم با این شرایط و امکانات کار کنیم وقت دانشجو را هم نمی گیریم و بی جهت دور هم جمع نمی شویم حتی اگر همه استقبال کنند و خواستار کار و فعالیت باشند.

ایشان در مورد بستر سازی توسط خود دانشجویان برای ادامه فعالیت می گوید بعضی انجمن ها نیاز به امکانات خاصی از جمله کارگاه و کامپیوتر و ... ندارند و می توانند با کمترین امکانات فعالیتشان را آغاز کنند اما انجمن آی تی به هزینه و مکان بیشتری نیاز دارد و علناً بدون امکانات یعنی هیچ.

و کلام آخر عباس الماسی:

در پیام نور خیلی ها هستند که علاقه مند به فعالیت هستند و می توانند فعالیت کنند ولی انگار که نمی شود و نمی گذارند. خود من جایی را ندیدم که اینقدر مشتاق به فعالیت و کار کردن باشند.مطمئناً اگر به دانشجویان ما برسند مرکز فیروزآباد می تواند در استان فارس یکی از مراکز پیشتاز و نمونه در زمینه علمی و فرهنگی باشد.

اما در اینجا دانشجو باید دنبال کارهای علمی و فرهنگی و ... باشد ولی در مراکزی که به کارهای دانشجویان اهمیت می دهند و درک می کنند مسئولان و اساتید همپای دانشجو و با دانشجو هستند و کارها را در کنار هم انجام می دهند.

.............................

پشت صحنه های ی کانون هلال احمر

علاقه ، پشتوانه ای برای ادامه کار

ترکش مشکلات به ما هم اصابت کرد،اما این دلیلی برای جا زدن ما  نبود.

هدف بعدی تشکیل تیم امدادی دانشگاه پیام نور فیروزآباد است 

........

پوریا صفایی دانشجوی رشته کامپیوتر است اما در زمینه امدادگری فعالیتی چندین ساله دارد . او روی هدف اصلی خود یعنی بشر دوستی و فعالیت بدون منت و خالصانه تاکید بسیاری در طی مصاحبه کرد.در ادامه خواننده مصاحبه سه نقطه با دانشجویی باشید که شدیداً از همه ی دانشجو ها برای فعالیت همه جوره در کانون هلال احمر استقبال و حمایت  می کند.

کانون هلال احمر برای چه هدفی تشکیل شد و فعالیت اصلی آن چیست؟R

ابتدا قبل از پاسخ به سوال شما تشکر می کنم از اعضای شورای اجرایی کانون خانم ها: هاشمی ،روستا،مطبوع و خلیلی و آقایان نگهداری و الماسی که در فعالیت های کانون بسیار ما را یاری کردند.

پیشنهاد تشکیل کانون را آقای صفاری دادندو در تاریخ  18اردیبهشت88 مصادف با روز جهانی هلال احمر و صلیب سرخ کانون شروع به فعالیت کرد.

هدف کلی کانون همان اهداف اصلی هلال احمر شامل بشر دوستی،بی طرفی،بی غرضی،استقلال و ... است.و ما در کنار آموزش بیشتر فعالیتمان معطوف به کار فرهنگی است.

در این مدت کوتاه تا چه اندازه به اهدافتان رسیده اید.R

کانون هلال احمر یک کانون نو پاست و یک  سال از افتتاح آن بیشتر نمی گذرد و انتظارات بیشتری داریم.

اصل و اساس کار دانشجویی است یا مسئولین شما را جهت دهی می کنند و خط مشی برایتان تعیین می کنند؟R

برنامه ها صد در صد دانشجویی است.طرح های اعضای کانون در شورای اجرایی کانون مطرح شده و در شورایی که کاملاً دانشجویی است طرح تصویب می شود و مسئولین فقط مجوز آخر را می دهند.

 از برنامه های انجام شده و برنامه های آینده تان برای دانشجو ها بگویید.R

بازدید از بهزیستی و سازمان انتقال خون شیراز و برگزاری کلاس های امداد  از جمله مهمترین فعالیتهای انجام شده است و برای آینده هم قرار بر این گذاشته ایم تا  تیم امدادی دانشگاه پیام نور فیروزآباد را تشکیل دهیم.

درمورد استقبال دانشجویان از کانون چه حرفی دارید. R

دانشجوها واقعا خوب جلو آمدند و استقبال خوب بود.ما برای پنج گروه 30 نفره کلاس گذاشتیم و این نشان از علاقه دانشجو می دهد.حتی در تابستان هم استقبال خوبی از برنامه های کانون شد.الان هم  از فرصت استفاده میکنم و  در همین جا و از طریق نشریه شما از همه کسانی که مایل به همکاری و عضویت در کانون هستنددعوت می کنیم. کانون همیشه از هر گونه طرح و فکر جدید از طرف دانشجویان و اساتید استقبال می کند.

Rهمان طور که می دانید گروه های زیادی در دانشگاه تشکیل شدند اما دوام نداشتند و بعد از مدتی به دلیل مسائل مختلفی منحل شدندو یا در تعلیق کامل به سر می برند.شما برای ادامه کار گروهی و برای فعال نگه داشتن کانون چگونه ساختاری  را در نظر دارید.

ساختار کلی هلال احمر  یک ساختار داوطلب محور است.یعنی هر کس عضو می شود بدون هیچ دستمزدی وارد کار می شود و دنبال مادیات نیست و با اخلاص و بدون منت وارد کار شده و این علاقه  باعث می شود که پشتوانه ای برای جلوگیری از انحلال کانون و گروه باشد.

Rحمایت مسئولین را چگونه می بینید.

مسئولان خیلی حمایت کرده اند.آقای صفاری در ابتدا بسیار حمایت کردند و این یک حسن بود برای ما.مشکل فقط در هزینه ها بود.دانشگاه ما هم همیشه در مزیقه بوده و ترکش این مشکلات به ما هم برخورد کرده است ولی مسئولین حمایت خوبی کرده اند اما امیدواریم مشکلاتی که قبلا  بوده دیگر پیش نیاید.

ما هم از روز اول که آمدیم کار را با مشکلات پذیرفتیم.بنده از سال 81 تا الان در هلال احمر فعالیت کرده ام و تا حدودی با مشکلات آشنا هستم.مسلماً سختی ها هست . ما تا آنجا که بتوانیم و توان داریم در برابر مشکلات می ایستیم.

کلام آخر :در پایان از هفته نامه سه نقطه تشکر می کنم و از دانشجویان علاقه مند خواستارم ارتباطشان را با کانون قطع نکنند تا بتوانیم کانونی تشکیل دهیم که حداقل در استان فارس نمونه باشد، و این دور از دسترس نیست.

با تشکر از خانم فتحی،خانم خلیلی،آقای برومند،آقای الماسی و آقای صفایی بخاطر زمانی را که در اختیار سه نقطه گذاشتند.ان شا ا...  ما دانشجویان بتوانیم در کنار یکدیگر و با همفکری هم در جهت پیشرفت در زمینه های علمی و فرهنگی دانشگاه موثر واقع شویم.