یاسر محبوب(ستون اینجا ایران است شماره 93)

ستون اینجا ایران است شماره 93

1- بخش اعظم آمریکایی ها با برقراری روابط سیاسی مستقیم با ایران موافقند. 13 فوریه امسال واشنگتن دی سی در نظرسنجی گسترده خود اعلام کرد در چند سال اخیر طیف گسترده ای از مردم آمریکا نسبت به برقراری روابط مستقیم با تهران گرایش بیشتری پیدا کرده اند. میتوان نمود بارز این گرایشات را در نتیجه انتخابات آمریکا نیز دید. با انتخاب باراک اوباما مردم نشان دادند نسبت به سیاستهای جنگ طلبانه جمهوری خواهان بی اعتماد شده و خواستار تغییر رویه در سیاست خارجه این کشور هستند.

در خلاصه این نظرسنجی که در  بین اقشار مختلف جامعه آمریکایی صورت پذیرفته 56 درصد در پاسخ به سوال "به نظر شما آیا آمریکا بایستی با ایران به صورت مستقیم وارد مذاکره شود یا خیر؟" پاسخ مثبت داده و این در حالیست که تنها 38 درصد مخالف این رویه بوده اند.

واشنگتن دی سی در آنالیز تکمیلی این نظر سنجی، تمایلات گروه ها و دسته های مختلف جامعه آمریکایی را مشخص کرده است. بر اساس این تجزیه و تحلیل، بیشترین طرفداری از سیاست برقراری رابطه مستقیم با ایران از جانب گروه های فوق متخصص و فارغ التحصیلان درجات بالا در دانشگاه ها صورت پذیرفته و این در حالیست که بیشترین مخالفت با این نوع سیاست از جانب افراد کم سن و سال و آموزش ندیده و همچنین گروه های نومحافظه کار و جمهوری خواه شکل گرفته است.

 

2- ماهواره امید

Washington post: واشنگتن پست با ارائه تحلیلی کامل از ماهواره امید تصریح کرد، دستیابی ایران به فناوری ساخت ماهواره، به آنها که قدرت ایران را در ساخت موشکهای دوربرد  و بخصوص موشک سجیل زیر سوال برده بودند اثبات کرد که نمایش خیره کننده پرتاب موشکهای سجیل به هیچ وجه یک تروکاژ نبوده است. پرتاب ماهواره امید توسط موشک پیشران ساخته شده توسط ایرانی ها نشان داد، سجیل در برابر قدرت فناوری در ایران یک اتفاق پیش پا افتاده است.

در همین حال، وب سایت ناسا، با قرار دادن این ماهواره در سیستم ردیابی خود، باعث شد میلیونها بازدید از آن به عمل آید. در این چند روز اخیر ماهواره امید بعد از ISS ایستگاه فضایی بین المللی آلفا به عنوان دومین ماهواره محبوب در کل کره زمین در رده دوم قرار داشت. همچنین در بین 5 ماهواره پر بازدید در مقام چهارم قرار گرفت. اگر میخواهید همچنان نام امید را در صدر این جداول قرار دهید با مراجعه به وب سایت sitelife.space.com ، بر روی نام این ماهواره کلیک کنید. با این کلیک ضمن رای دادن به امید، میتوانید مسیری را که این ماهواره در همان لحظه در حال گذر است مشاهده نمایید.

 

یاسر محبوب

جغرافیای نورورزی

در برخی مکان ها با وجود رسمی نبودن نوروز ،هر ساله شمار زیادی از مردم این جشن ایرانی را برگزار می کنند. همانند سوریه که جشن نوروز نزد کرد های ساکن سوریه از اعتبار و احترام ویژه ای برخوردار است. این جشن امروزه یکی از جشن های بنیادین آسیا شناخته می شود. نوروز در 9 کشور ایران، افغانستان[۱]، تاجیکستان[۲]، ازبکستان[۳]، ترکمنستان[۴]، قزاقستان[۵]، قزقیزستان[۶]، آذربایجان[۷] و ترکیه[۸] با همین نام تعطیل رسمی است.

تاجیکستان

پس از طلوع کامل خورشید هر خانواده‌ای می‌‌کوشد هر چه زودتر وسایل خانه را به بیرون آورده و یک پارچه قرمز را بالای سردر ورودی خانه بیاویزد که این معنی همان رمز نیکی و خوشی ایام سال را در داخل خانه مرتب چیده و با باز کردن در و پنجره به نوعی هوای نوروزی و بهاری را که معتقدند حامل برکت و شادی است وارد خانه نماید.

افغانستان

. در روزهای اول سال همه دشت‌های بلخ ودیوار و پشت بام‌های گلی آن پر از گل سرخ می‌شود گویی بلخ سبدی از گل سرخ است یا به عبارتی مانند اجاق بزرگی که در آن لاله می‌‌سوزد این گل فقط در بلخ به وفور و کثرت می‌‌روید و از این رو جشن نوروز و جشن گل سرخ هر دو به یک معنی به کار می‌رود.

ترکیه

نوروز در ترکیه خاص نواحی شرقی آن کشور است و از اعیاد ملی کردها محسوب می شود. در شهرهای جنوب شرقی ترکیه، مانند دیاربکر، اورفا، ماراش، و مرسین، نوروز مراسم باشکوهی دارد که بیشتر نماینده و منعکس کننده فولکلر مردم آن نواحی است.

اذربایجان

در جمهوری آذربایجان درباره پیدایش جشن نوروز اسطوره‌ها و افسانه‌های گوناگونی نقل شده است. مثلا" در روایتی امده است که افراسیاب پس از کشته شدن سیاوش دستور می‌دهد جنازه‌اش را روی کنگره‌های دیوار بخارا قرار دهند. زرتشتیان جسد وی را برداشته و در قدمتگاه دروازه شرقی دفن می‌کنند و مرثیه‌های بسیاری در وصف سیاوش و مرگش سرودند به طوری که این مرثیه‌ها بین مردم گسترش یافت و در همین سیاوش مرثیه‌ها روز دفن سیاوش را زرتشتیان نوروز نامیدند.

قزاقستان

در شب نوروز دختران روستایی قزاق با آخرین گوشت باقیمانده از گوشت اسب که سوقیم نام دارد غذایی به نام اویقی آشار همراه با آویز می‌‌پزند و از جوان‌هایی که دوستشان دارند پذیرایی می‌کنند. آنان نیز در قبال آن به دختران آینه و شانه و عظر هدیه می‌کنند که آن را سلت اتکیتر می‌‌نامند و به معنی علاقه آور می‌‌باشد.

ترکمنستان

مردم ترکمنستان دراین ایام با پختن غذاهای معروف نوروزی مانند: نوروز کجه، نوروز بامه، سمنی (سمنو) و اجرای بازی‌های مختلف توسط جوانان ترکمن حال وهوای دیگری به این جشن و شادی می‌‌دهند.

در ایام نوروز مسابقات مختلفی در ترکمنستان برگزار می‌شود که می‌توان به مسابقات اسب دوانی، کشتی، پرش برای گرفتن دستمال از بلندی، خروس جنگی، شاخ زنی میش ها، شطرنج بازی، مهره بازی، تاب بازی اشاره نمود.

 قرقیزستان                                                                                                                                                                                                          

عید نوروز در قرقیزستان تنها یک روز آن هم در روز اول یا دوم فروردین ماه است که به 29 روز یا 30 روز بودن اسفند بستگی دارد. اگر اسفند 29 روز باشد اول فروردین و اگر 30 روز باشد در روز دوم فروردین برگزار می‌شود. تا قبل از فروپاشی شوروی سابق این مراسم به دست فراموشی سپرده شده بود ولی پس از فروپاشی دوباره حیات یافت و هر ساله با شکوهتر از سال قبل برگزار می‌شود.

پاکستان

در ایام نوروز مردم پاکستان از گفتار نا مناسب پرهیز نموده و با نواختن و نوازش یکدیگر با احترام و اخلاص یکدیگر را نام می‌‌برند. همچنین سرودن اشعار نوروزی به زبان‌های اردو، دری و عربی در این ایام مرسوم است که بیشتر در قالب قصیده و غزل بیان می‌شود.                                                            

دادی پور،سهرابی

fa.wikipedia.org

عید نوروز با طعم شب های جبهه

شب عید و فرار از اسارت     

تدابیر امنیتی شدیدی که دشمن در اردوگاه‌ها و اطراف آن به عمل آورده بود امکان فرار را به حداقل می‌رساند و با آن تفتیش‌های فراوان و بازرسی کف آسایشگاه‌ها و کناره‌های دیوار، برای آنکه مبادا در آنجا نقب و تونلی زده باشد ؛فرار را نامیسر می‌کرد. با این همه سختگیری تعدادی از برادران توانستند از آن قفس‌های خوفناک بگریزند.

در یکی از فرارها در اردوگاه موصل یک اتفاق افتاد. دو نفر از بچه‌ها در سال 61 طرح فرار را ریختند و با همکاری یکی از سربازان عراقی که بلدچی آنها شده بود توانستند فرار کنند آنها موعد فرار را برای شب عید نوروز گذاشتند. اولین روز عید عراقی‌ها صبح و ظهر آمار نمی‌گرفتند.

آنها شب لباس عربی پوشیدند و مخفیانه از طریق میله‌های بالای در آسایشگاه که شیشه‌اش را قبلاً شکسته بودند خارج شده و وارد حمام شدند. بین هردو اتاق یک حمام بود که پنجره کوچکی به سوی بیرون از اردوگاه داشت. آنها از طریق آن پنجره کوچک خارج شدند و همراه با یک سرباز عراقی فرار کردند. آنها 3 الی 4 روز در شهر موصل به سر بردند و بعد از آن حدود 10 روز هم در راه بودند تا به ایران رسیدند.

آزاده حسن خنجری – اردوگاه موصل یک

.................

عید نوروز در اسارت     

مهمترین مناسبت، عید نوروز بود. آغاز بهار برای اسرا بسیار غم‌انگیز بود. این غم ناشی از خاطرات فراوانی بود که از این عید ملی داشتیم. از کودکی، از کفش و لباس نو، از ماهی قرمز، از تنگ بلور، از هفت‌سین و از صندوق چوبی مادربزرگ که به ما عیدی می‌داد. از بوسه‌های گرم مادر و دستان پدر. از دید و بازدید، لبخند فرزند، چهره‌ی شاد همسر و وزش نسیم بهاری بر گونه‌های خاک.

یادم می‌آید اولین عید اسارت برایم بسیار پراندوه گذشت. برای نخستین بار عید نوروز دور از خانواده بودم. دیگران هم حال مرا داشتند. سکوتی گلوگیر بر آسایشگاه حاکم شده بود. تحویل سال، نیمه شب بود، یکی شمعی روشن کرده بود و در جلوی خود گذاشته بود و به سوختنش می‌نگریست. دیگری در زیر پتو خود را به خواب زده بود، ولی از غلت خوردن دایمش معلوم بود که خواب نیست، بلکه عکس زن و فرزند خود را در دستان می‌فشارد. افکار گذشته در جلوی چشمانم جان می‌گرفتند. من به خانواده‌ام فکر می‌کردم، به مادرم، به پدرم، به خواهران و برادرهایم. نمی‌دانستم با این بمباران شهرها هنوز زنده‌اند یا نه، ولی یقین داشتم که به یاد من هستند. بغض گلویم را گرفته بود. یکی از دوستان داشت آرام برای خود آواز می‌خواند. چند دو بیتی را زمزمه می‌کرد. سکوت آسایشگاه باعث شد صدایش بلندتر شود. صدای گرم و خوبی داشت.

مسلمانان دلم یاد وطن کرد

نمی‌دانم وطن کی یاد من کرد

نمی‌دونم که زن بید یا که فرزند

خوشش باشه هرآنکه یاد من کرد

آرام بغضم شکست و بعد از شش ماه اسارت برای اولین بار، گریستم. لحظاتی بعد، کم‌کم سکوت شکست. غصه‌ها به نوعی وازدگی و بی‌اعتنایی مبدل شد و شوخی آغاز گردید. دوستی، هفت‌سین چید. از سنگ، سکه، سیگار، سیم (کابل)، سمون (نوعی نان عراقی)، درست یادم نیست دو تای دیگر چه بود. هرچه بود خنده‌دار بود و لبخند تلخی بر لبان بیننده می‌نهاد.

سالیان بعد که اسرا تجربه‌ی کافی اندوخته بودند در هنگام سال نو، قرآن و بعد فرازهایی از سخن امام (ره) قرائت می‌شد و اسرا آغاز سال جدید را به همدیگر تبریک می‌گفتند. در یکی دو آسایشگاه با هماهنگی عراقی ها نمایشگاه عکس برپا می‌شد. عکسهای بچه‌های اسرا که از ایران آمده بود. به دیدنش می‌ارزید. در حاشیه، چند کار تبلیغاتی هم صورت می‌گرفت.

........................

نوروز در جبهه     

آغاز سال نو و جشن عید نوروز به همراه دید و بازدید ها، تبریک و تهنیت و عیدی دادن و عیدی گرفتنها کم و بیش در منطقه مثل شهر جریان داشت، منتها با همان رنگ و بوی منطقه ای. موقع تحویل سال، چنانچه قبل از عملیات، بعضی سفره هفت سین می انداختند که "سین های آن بسته به نوع دسته ای که بچه ها در آن بودند فرق می کرد.

در تخریب که بیشتر با مین سر و کار داشتند  به نحوی بود و در زرهی به نوع دیگر، و به همین ترتیب در سایر دسته ها. سلاحهایشان که به هم تکیه می دادند از قبیل سمینوف و سام هفت (نوعی موشک) و  سمبه و سرنیزه و بقیه لوازم جنگی  که حرف اول آن ها سین بود.

اگر نوروز و حلول سال نو بعد از عملیات بود، قضیه صورت دیگری داشت. عکس شهدای عملیات را سر سفره می چیدند، بر سر لوله تفنگها پرچم سرخ می زندند، وصیت نامه ها با نوار های پر شده دوستان در لحظات قبل از شهادت را سر سفره می گذاشتند، جای شهدا و مفقودالاثر ها را خالی می کردند. لحظه داخل شدن سال نو، بعضی که در خط اول بودند با شلیک گلوله ای به سمت دشمن ابراز احساسات می کردند. سکه های دو ریالی که به دست امام (ره) متبرک شده بود هم جای خود را داشت، همچنین آن چه از تبلیغات گردان می رسید، از قبیل پیام رئیس جمهور، نخست وزیر، اسکناسهای یکصد ریالی و مثل آن. نوعی عیدی دادن هم بین خود بچه هامعمول بود، که بعضی خودشان طلب می کردند و نوعش را معین می کردند.دید و بازدید از گردانهای همجوار و رفتن به سراغ فرماندهان و روبوسی با آنها از جمله سنتهای حسنه ای بود که در ایام سال نو به ندرت ترک می شد .

برگرفته از سایت صبح،ساجد و مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان

معرفی کتاب(برای ویژه نامه عید)

 

انگار همین دیروز بود که آرزو های سال 86 رو روی کاغذ نوشتیم واقعا ناگهان چه زود دیر شد و حالا اینجا آخر خط 87 هستیم و برای شروع دوباره باید با 88 رفت.حالا بریم سراغ عیدی ما به شما.

از آنجا که ما خیلی به فکر شما هستیم و شب را با یاد شما به صبح می رسانیم بعد از کلی قلم فرسایی و تیکه پاره کردن آی کیوی نداشتمون گفتیم برای ایام عید یک عیدی به شما هدیه کنیم و چه عیدی بهتر از کتاب.

کتاب « رفاقت به سبک تانک» عنوان مجموعه طنزهای نویسنده معاصر داوود امیریان است.این کتاب قصه‌هایی از دفاع مقدس است که ویژه نوجوانان منتشر شده است اما واقعا برای نوجوانان نیست و ارزش یک بار خواندن را دارد  و شما اصلا تو جهی به کلمه نوجوانان نکنید چون از لحظه ای که کتاب را شروع کردید باید بخندید و اشک بریزید تا آخر.

دررفاقت به سبک تانک، همانگونه امیریان در مقدمه‌ی نویسنده اشاره کرده است، ازخاطرات آزاده احمد یوسف زاده استفاده کرده است. راوی داستان، کسی نیست جز احمد، پسرکی نوجوان که می‌خواهد هرطوری شده به جبهه برود. او که جثه‌ی ریزی دارد. بالاخره به جبهه می رود. در اولین عملیاتی که شرکت  می‌کند، در تاریکی به خیال اینکه یک عراقی به او حمله کرده است، با قنداق اسلحه فرمانده‌اش را می‌زند. او دسته‌شان را در داستان "پیچ و مهره‌ایها" اینگونه معرفی می‌کند: دسته ما معروف شده بود به دسته‌ی پیچ و مهره‌ایها! تنها آدم سالم و اوراقی نشده، من بودم که تازه‌کار بودم و بار دوم بود که جبهه آمده بودم. دیگران یک جای سالم در بدن نداشتند. یکی دست نداشت، آن یکی پایش مصنوعی بود و سومی نصف روده‌هایش رفته بود و چهارمی با یک کلیه و نصف کبد به زندگانی ادامه می‌داد و… یکی ازبچه ها که هروقت دست و پایش را تکان می‌داد انگار لولاهایش زنگ زده و ریزش داشته باشد، اعضا و جوارحش صدا می کرد، با نصفه زبانی که برایش مانده بود گفت:«غصه نخورید، این دفعه که رفتیم عملیات از تو کشته‌های دشمن یک ـ دو جین لوازم یدکی مانند چشم و گوش و کبد و کلیه می‌آوریم، تقسیم می‌کنیم تا هرکس کم و کسری داشت، بردارد...

در مجموعه‌ی طنز رفاقت به سبک تانک، داستانها تا بدانجا پیش می‌رود که احمد اسیر عراقیها می‌شود: " انگار بچه یتیم و آورده بودند؛ آن قدر زدنمان که از حال رفتیم. هرعراقی که می‌رسید انگار نذرجدشان شمر، کرده باشند، با کابل و مشت و لگد می‌مالاندمان و ما مثل غربتیهای آواره، پیچ وتاب می‌خوردیم و مقر نمی‌آمدیم....

داوود امیریان متولد1349کرمان است . امیریان به اقتضای شغل پدرش، درشهرهای مختلف زندگی کرده است . او اوایل سال 1365 با دستکاری شناسنامه اش داوطلبانه به جبهه می رود و تا پایان جنگ در عملیاتهای مختلفی چون کربلای 1و5 ، بیت المقدس 4 و مرصاد شرکت می کند. او در سال 1369با نوشتن خاطره‌ای درباره فرمانده شهید خود، حسین طاهری با دفترهنر و ادبیات مقاومت حوزه هنری آشنا می شود. و از آن پس به تألیف و تدوین خاطرات خود و دیگران می‌پردازد. آثار وی عبارتست از: خداحافظ کرخه (اولین اثر او) 1369- بهشت برای تو1370- ایرج خسته است1373- مین نخودی 1375- آخرین سوارسرنوشت 1376- آقای شهردار1379- داستان بهنام (زندگینامه شهید بهنام محمدی)1381- دوستان خداحافظی نمی‌کنند1382- مترسک مزرعه آتشین 1382 - جام جهانی در جوادیه1383 و آخرین اثر او "داستان مریم" است که درسال1384  به چاپ رسید.  

مهدی ارجمند

فضا با امید چه زیباست(برای ویژه نامه عید)ناگفته های امید

 

اولین عید فضایی امید

به نظر شما ماهواره امید که این نوروز اولین نوروز فضایش را تجربه می کند  الان در چه حال و هوایی است.اگه خیلی مشتاق دیدار امید هستید یکی از بازدید های ایام عیدتون را اختصاص بدهید به ماهواره امید چون مشتاقانه در انتظار دیدارتون هست.شما هم اگر به دیدن امید مشتاق هستید می تونید برای رصد اون به سایت/?s=33506 www.n2yo.com مراجعه کنید یا اصلا به گوگل رفته و" رصد ماهواره امید" را سرچ کنید تا سایت مورد نظر بالا بیاید.همچنین سایت تخصصی ماهواره امید به نشانی www.omid-sat.ir نیز راه اندازی شده است.این سایت حاوی اطلاعات جالبی از ماهواره امید به همراه فایل تصویری پرتاب ماهواره به فضا و عکس های این ماهواره است.

قبل از دیدار نوروزی از ماهواره امید  هم بهتره یک کمی اطلاعات خودمون را در این مورد بالا ببریم .


ماموریت ماهواره امید:

ماموریت فنی ماهواره امید به گونه ای تنطیم شده که بتوان با حداقل ریسک به حداکثر اطمینان در یک ارتباط ماهواره‌ای رسید. از اینرو ماموریت ماهواره ای امید به این صورت تعریف شده است:

برقراری ارتباط متقابل ماهواره و ایستگاه زمینی شامل ماموریت های :

- تعیین مشخصات مداری ماهواره پس از جدایش از موشک حامل.

- تله متری مشخصات زیرسامانه های ماهواره (ارسال اطلاعات داخلی ماهواره به ایستگاه زمینی) برای بررسی وضعیت ماهواره.

- ارسال فرمان از ایستگاه زمینی به ماهواره.

 

 

فناوریهای کلیدی در پروژه:

- تولید الکترونیک ماهواره

- تولید فرستنده و گیرنده فضایی

- فناوری QSM بعنوان فناوری حساس سازه‌ای در ماهواره

- فناوری TVT بعنوان فناوری حساس طراحی حرارتی ماهواره

- تست‌های محیطی فضایی بعنوان بالاترین رده کیفی قطعات

- فناوری Ranging

- فناوری شبیه‌سازی پرواز ماهواره

- مهندسی سامانه فضایی بصورت کاملاً بومی

- اثبات وجود ماهواره در مدار

- تعیین دوره تناوب و زمان طلوع ماهواره با دقت بالا

- ارتباط تله متری تله کامند با ماهواره

- تهیه نرم افزارهای گزارش‌گیری برای تحلیل اطلاعات تله متری

 

دست آوردهای پروژه امید

• ساخت اولین سامانه فضایی بومی جمهوری اسلامی ایران

• بومی سازی فناوری فضایی به عنوان قطب مهم مولد دانش و فناوری در سایر صنایع

• اقتدار ملی از منظر دستیابی و تسلط به فضا

• نقطه عطف در صنعت فضایی کشور

• ورود اساتید دانشگاه‌ها و دانشجویان رشته‌های مختلف مهندسی به عرصه‌های عملی فضایی

• شناسایی ظرفیتهای موجود در خصوص تجهیزات ساخت، مونتاژ و تست ماهواره

• ایجاد بستر فعالیتهای فضایی در شرکتهای خصوصی

• ایجاد فضای عملیاتی ساخت و تست ماهواره و ایستگاههای زمینی در تعامل با موشک حامل داخلی

• طراحی و ساخت اولین ایستگاه کنترل و هدایت ماهواره ها در سطح کشور بصورت بومی به دست متخصصین داخلی

• دستیابی به دانش طراحی سیستمهای سروسیستم کنترل آنتن ردگیر ماهواره

• کسب دانش بالستیک مدار و اختلالات فضایی تأثیر گذار ماهواره ها

• طراحی نرم افزارهای مونیتورینگ و کنترل ماهواره

• طراحی نرم افزارهای پردازش کدینگ و رمزگذاری داده های تله متری، تله کامند

• طراحی نرم افزارهای جستجوگر ماهواره (رنجینگ ،داپلر،تک ایستگاهی)

• کسب دانش فنی طراحی و ساخت ایستگاههای TT&C میکروماهواره

• کسب تجربه ارتباط مخابراتی بین تجهیزات ایستگاه زمینی و تجهیزات ماهواره

• کسب تجربه ردگیری و دریافت سیگنال از ماهواره های عملیاتی توسط ایستگاه زمینی بومی.

مشخصات ماهواره ملی امید

نوع ماهواره: مخابراتیابعاد کلی سازه در حالت بسته:
 40
در 40 در 40 سانتیمترمکعب وزن: 27 کیلو گرمکنترل حرارت: با استفاده از تابش حرارتی و عایق پوشش حرارتی
باند فرکانس:UHF 

در حال حاضر ایران جزء هشت کشور برتر دنیا در زمینه فناوری فضایی است و با تلاش های گسترده امید است رتبه ایران ارتقاء یابد تا جزو کشورهای پیشرو در زمینه فضا باشد .

نکاتی از امید:

عمر ماهواره ها براساس ماموریت های تعریف شده آن ها محاسبه می شود که عمر ماهواره امید بر اساس ماموریت آن دو ماه خواهد بود.

امید دومین ماهواره ایران در مدار است. اولین ماهواره  سینا ۱ است که توسط روسیه در سال ۲۰۰۵ ساخته و برای ایران به فضا پرتاب شده‌است.

ایران چهل و پنجمین کشور دارنده ماهواره و دهمین کشوری است که شخصا ماهواره پرتاب کرده است. پیش از ایران کشورهای شوروی ( روسیه )(۱۹۵۷)،ایالات متحده آمریکا(۱۹۵۸) ،فرانسه (۱۹۶۵) ،ژاپن (۱۹۷۰)،چین (۱۹۷۰)،انگلستان (۱۹۷۱)، هند (۱۹۸۰)، اسرائیل (۱۹۸۸) و اکراین (۱۹۹۵)موفق به پرتاب ماهواره شده بودند.  

 

 

 ماهواره «امید» بامداد سه شنبه، ۳ فوریه ۲۰۰۹ (۱۵ بهمن ۱۳۸۷) در مدار فضا قرار گرفت. 

مهدی ارجمند